حافظیه از کجا به کجا رسید؟
تاریخ انتشار: ۱۹ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۶۵۷۰۱
بنای آرامگاه حافظیه هر سال ۲۰ مهر ماه، میزبان بازدیدکنندگانی است که برای بزرگداشت حافظ در بنایی از دوره زندیه گرد هم میآیند. این بنا که البته طی زمان، تغییرات بسیاری را پشت سر گذاشته است از عمارتی گنبدی شکل، به پیشنهاد «آندره گدار»، معمار فرانسوی به آنچه که امروز وجود دارد تبدیل شده است.
به گزارش ایسنا، آرامگاه غزلسرای معروف ایرانی، به عنوان بخشی از مجموعه «حافظیه» یادگاری از معماری ایرانی در دوره زندیه است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بنای آرامگاه غزلسرای ایرانی، در گذر زمان با فراز و نشیبهایی روبهرو بوده و آنچه که امروز از این بنا میبینیم، طی زمان دستخوش تغییرات بسیار شده است. برخی از این تغییرات در دورههایی چون میرزا ابوالقاسم گورکانی، کریمخان زند، معتمدالدوله فرهاد میرزا و ملاشاه جهان زردشتی ایجاد شدند.
منبع عکس: اینترنت۶۵ سال پس از درگذشت حافظ، عمارتی گنبدی شکل، برای اولین بار بر فراز مقبره او ساخته شد. این عمارت اولین بنای آرامگاه حافظ بود که توسط یکی از وزرای میرزا ابوالقاسم گورکانی، حاکم فارس ساخته شد؛ اما میان آن بنای گنبدی شکل و آنچه که امروز از آرامگاه «حافظ» میبینیم خاطرات متعددی از مرمت و بازسازی این بنا وجود دارد.
منبع عکس: اینترنتیکی از این تغییرات، نهادن سنگ مرمرین بر آرامگاه بود؛ البته تصاویر زیادی از آرامگاه حافظ در دسترس نیست و برای به دست آوردن برخی اطلاعات باید به سفرنامه جهانگردان مختلف توجه کرد. جکسن، جهانگرد آمریکایی مقبره حافظ را در سفرنامه خود اینچنین توصیف کرده بود که «تخته سنگ مستطیلی از مرمر به جای سنگ قبر اصلی مزار را می پوشاند؛ و گویند سنگ قبر اصلی را کریمخان زند پس از تعویض، دستور داد تا در باغ جهان نما بگذارند.»
منبع عکس: اینترنتسنگ مرمرین مزار حافظ شیرازی، اولین بار در دوران کریمخان زند جایگذاری شد. بر این سنگ، دو بیت از غزل حافظ توسط نستعلیق نویس آذربایجانی، «حاجیآقاسی بیکافشار» حک شده است.
این سنگ را می توان ترکیبی از چند هنر تجسمی در نظر گرفت. این سنگ مزار حافظ به ارتفاع یک متر از سطح زمین قرار دارد و با پنج ردیف پلکان مدور احاطه شده است.
اما در بنای فعلی این آرامگاه نیز از معماری، خوشنویسی، کاشیکاری و حکاکی استفاده شده است. بنایی که امروز با عنوان آرامگاه حافظ شناخته میشود سال ۱۳۱۴ ه.ش ساخته شد. وزیر فرهنگ با همکاری رییس فرهنگ استان فارس، با نظارت علی سامی، محقق، باستانشناس و استاد دانشگاه طرحی به پیشنهاد «آندره گدار» معمار فرانسوی و ایران شناس را برای این آرامگاه اجرا کردند.
منبع عکس: اینترنتساخت بنای حافظیه در زمینی به مساحت حدودا ۲ هکتار، بین دو تا سه سال به طول انجامید و هنرمندان با استفاده از هنر ایرانی، مانند کاشیکاریهای معرق در سطح زیرین گنبد، آنچه را که همچنان «حافظیه» شناخته میشود خلق کردند. هنرمندان از رنگهایی چون آبی فیروزهای به عنوان نماد بهشت، سرخ ارغوانی به عنوان نماد شرابازلی، سیاه و سفید به عنوان نماد شب و روز و قهوهای سوخته به عنوان نماد خاک استفاده کردند.
منبع عکس: اینترنتدر پلان آرامگاه حافظ نیز از نمادهای گوناگونی استفاده شده است.
حافظیه از دو صحن شمالی و جنوبی تشکیل شده که این صحنها توسط تالاری از یکدیگر جدا شدهاند. این مجموعه چهار درب ورودی دارد؛ درب اصلی در سمت جنوب آن، دو درب در سمت غرب آن و یک درب در سمت شمال شرق آن قرار گرفته است. تالار حافظیه اثر دوره زندیان با ۶۵ متر طول و هشت متر عرض است که از ۲۰ ستون سنگی پنج متری تشکیل شده است. این تالار البته در زمان سخت چهار ستوان و چهار اتاق داشته که بعدها اتاقها حذف شدند.
منبع عکس: اینترنتبنای حافظیه به پیشنهاد «آندره گدار» ساخته شد. گدار ـ طراح آرامگاه حافظ ـ متولد ۱۸۸۱ ه.ق در فرانسه بود. او از دانشکده هنرهای زیبای پاریس در رشته معماری و باستانشناسی فارغ التحصیل و پس از علاقهمند شدن به معماری شرق، به خصوص ایران پژوهشهای بسیاری را در این زمینه انجام داد و در معماری ایران زمین، اثرگذار بود. طراحی و سرپرستی موزه ایران باستان، آرامگاه سعدی در شیراز، ساختمان کتابخانهی ملی ایران و ساختمان سهگوش و قدیمی دانشگاه جندیشاپور اهواز به عهده این معمار فرانسوی بوده است.
این معمار در سال ۱۹۲۸ در ایران استخدام شد و در ساختمان موزهی ایران باستان و موزهی دانشگاه تهران، فعالیت کرد. او در دورهای که مدیریت ادارهی باستانشناسی ایران را برعهده داشت، موفق شد آثار تاریخی بسیاری را از مناطق مختلف جمعآوری و ترمیم و فهرستی از آثار ملی ایرانی را تنظیم کند. سه تپهی تاریخی «سلیمانتپه»، «زیرز» و «مازیر» از نخستین آثار ملی ایران بودند که توسط این معمار فرانسوی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیدند.
منبع عکس: اینترنتگدار طی مدت اقامت خود در ایران فعالیتهای چشمگیری را در زمینه معماری و باستانشناسی انجام داد.
آندره گدار در سال ۱۹۶۵ در پاریس درگذشت.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: حافظ معماري عملیات طوفان الاقصی محمدرضا راشدمحصل آتیلا پسیانی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی فلسطين اسراييل عملیات طوفان الاقصی محمدرضا راشدمحصل آتیلا پسیانی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی معمار فرانسوی عنوان نماد آرامگاه حافظ آندره گدار ملی ایران منبع عکس ساخته شد ی ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۶۵۷۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خانه تاریخی آصف اردبیل واگذار میشود
مدیرکل اداره میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان اردبیل از انتشار آگهی مزایده سرمایهگذاری در مرمت، احیا، نگهداری و واگذاری حق بهرهبرداری از بنای تاریخی خانه آصف اردبیل خبر داد.
به گزارش خبرگزاری ایمنا از اردبیل، حسن محمدی ادیب در جمع خبرنگاران اظهار کرد: با توجه به برنامهریزی برای احیا و ساماندهی بناهای تاریخی استان با مشارکت بخش خصوصی و واگذاری از طریق صندوق توسعه و احیای بناهای تاریخی، فراخوان مزایده یکی دیگر از بناهای تاریخی اردبیل توسط این صندوق منتشر شد.
وی افزود: واگذاری خانه تاریخی آصف اردبیل از طریق فراخوان مزایده سرمایهگذاری در مرمت، احیا، نگهداری و واگذاری حق بهرهبرداری از بناهای تاریخی منتشر شده از سوی صندوق توسعه و احیا انجام میشود و متقاضیان تا ۱۷ اردیبهشت ماه فرصت شرکت در این فراخوان را دارند.
مدیرکل اداره میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان اردبیل با اشاره به با برنامهریزی برای واگذاری سایر بناهای تاریخی استان، تاکید کرد: با توجه به اینکه واگذاری بناهای تاریخی به بخش خصوصی راه حلی مناسب برای مرمت و احیای این بناها است، در سال ۱۴۰۲ بهرهبرداری از ۴ بنای تاریخی استان به بخش خصوصی واگذار شد و امسال نیز سایر بناها به مرور در لیست واگذاری قرار میگیرند.
محمدی ادیب ادامه داد: علاقمندان و متقاضیان سرمایهگذاری در این بنای تاریخی میتوانند برای شرکت در مزایده به سامانه تدارکات الکترونیک دولت (ستاد) مراجعه کنند.
کد خبر 749477